Iedereen heeft vannacht als een blok liggen maffen. Zelfs gesnurk deed er niet meer toe. Ankerwacht was gelukkig overbodig met het kalme weer, wel ieder uur iemand naar buiten. Wegkomen van het Groene strand bleek lastig: de Koegelwieck (draagvleugelferry) kwam langs en zijn hekgolf sloeg de schaar onder de giek vandaan en overboord. Kwijt, dachten wij. Tot de boot die achter ons voor anker lag ons aanriep en onze schaar omhoog hield. Fijn! En hoe krijgen we die opgehaald zonder motor? De oplossing was simpel, maar duurde lang: grote stootwil aan een lange lijn mee laten drijven met wind en stroom en zij kunnen de boei oppikken en de schaar wer aan vastmaken.
Lijkt simpel, duurt best een tijd met een boot die niet precies benedenstrooms op 100 meter afstand ligt. Met veel gepruts en kop ombomen bijna gelukt. Toen besloot de bemanning van de Windekind (dank als jullie het lezen!) even de motor bij te zetten en de boei op te pikken. Schaar aan boord en eindelijk op weg.
Plan was om richting de hogerwal, Afsluitdijk, te gaan vanwege de weersverwachting (5-6, uitschieters 7). Eerste stuk kruisen tegen stroom, weinig wind en zonder motor. Heel lang en heel frustrerend om soms te zien dat je weer achteruit gaat. Uiteindelijk toch het Schuitegat bereikt en daar ging het zeilen verder. Hierna de kluiver bijgezet, na een half uur brak de smeedijzeren haak waarmee de halshoek aan de ring van de kluiverboom zit. Dan maar de kluiver weg. Comité 'Knutsel Mee', ofwel Cor en Michael, heeft wel inmiddels een alternatief ontwikkeld, wat nog getest moet worden.
Naar het Inschot weer kruisen, weer stroom tegen, en heel langzaam opschieten. Maar uiteindelijk toch het Molenrak bereikt. Een wantij naar Kornwerderzand. Zou genoeg water moeten staan, maar dat viel tegen. Veel slib opgedregd, veel vastgelopen, heel veel werken om er uit te komen, toch gelukt. Volgende bericht volgt hierna.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten